Του Αγίου
Αυτή η κυβέρνηση είναι… σκέτη τρέλα!
Αν και πολιτεύεται με βάση το δόγμα του ανταγωνισμού, ανακαλύπτει τελευταία ότι αυτός έχει την τάση να διαμορφώνει ένα άναρχο επίπεδο τιμών στην αγορά.
Μόλις τώρα αντιλαμβάνεται ότι οι τιμές σχηματίζονται κερδοσκοπικά και ανεξέλεγκτα καταστρέφοντας τα μακροοικονομικά μοντέλα νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, που με κομπασμό δηλώνει ότι προτίθεται να εφαρμόσει κάθε φορά το οικονομικό επιτελείο του κ. Καραμανλή.
Οι άνθρωποι αυτοί ήρθαν στην εξουσία ως ειδικοί στο χώρο της αγοράς, διαλύοντας ότι είχε απομείνει από την προσπάθεια στην δεκαετία του ’80 να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις κοινωνικού κράτους.
Η αλήθεια είναι ότι η καθ’ ημάς σοσιαλδημοκρατία απέτυχε στον κοινωνικό ρόλο της, παρότι ήταν το «σουξέ» της, ενώ τώρα το πλοιάριο της ΝΔ ναυάγησε στα αβαθή της αγοράς, την οποία ήρθε για να δοξάσει και να ρυθμίσει ανταγωνιστικά.
Αντί, μάλιστα, ο κ. Καραμανλής και η παρέα του να βάλουν μυαλό και να κατανοήσουν ότι το ιδιωτικό συμφέρον και η επιχειρηματικότητα μπορούν να λειτουργούν υπέρ της κοινωνίας, μόνο εκεί που το δημόσιο υπερέχει θεσμικά και ιδεολογικά, αναζητούν πόρτες και παράθυρα για να το ιδιωτικοποιήσουν.
Είναι τρέλα να δηλώνουν οι κυβερνώντες ότι δεν μπορούν στοιχειωδώς να ελέγξουν τον ανταγωνισμό και ταυτόχρονα να επιχειρούν λυσσαλέα να ιδιωτικοποιήσουν ακόμη και την «παιδεία», διότι δήθεν η παραγωγή της γνώσης εμφανίζει καλύτερα αποτελέσματα μόνο σε περιβάλλον (εμπορικού) ανταγωνισμού, όπως υποστήριξε την προηγούμενη βδομάδα ο ανεκδιήγητος πρωθυπουργός.
Είναι σκέτη τρέλα να νομίζεις ότι αντί πολιτικής στο χώρο της αγοράς μπορείς να κυβερνάς με εκλύσεις προς τους πάσης φύσεως επιχειρηματίες… αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον κ. Καραμανλή να το διαπράττει.
Το δόγμα «λιγότερο κράτος, περισσότερη αγορά», είναι ακόμη πιο φτηνό και πολιτικά αδιέξοδο από το αντίθετο του «περισσότερο κράτος, λιγότερη αγορά», με την διαφορά μάλιστα ότι το πρώτο καθιστά προϊόντα και υπηρεσίες ακριβότερα.
Το ζήτημα σήμερα για τις πλέον αναπτυγμένες και ευημερούσες κοινωνίες είναι το πώς θα εντάξουν την επιχειρηματικότητα σε έναν ευρύτατο δημόσιο χώρο. Μόνον έτσι οι τιμές ορθολογικοποιούνται, οι πολιτικές δεν παραμένουν ευχολόγιο και οι κυβερνήσεις έχουν λόγο ύπαρξης.
Είναι αλήθεια ή ψέμα ότι η νεοφιλελευθεριάζουσα ΝΔ, απέχοντας από την αγορά την οποία διαρκώς προσπαθεί να επεκτείνει, όχι στο πλαίσιο του δημοσίου, αλλά σε βάρος του και εναντίον του, μοιάζει να μην κυβερνά;
Σε τι ακριβώς συνίσταται η διακυβέρνηση της ΝΔ;
Εκτός από άτσαλες προσπάθειες εκποίησης του δημοσίου και υπονόμευσης των (δημόσιων) θεσμών, τι άλλο κάνει; Σε τι πέτυχε;
Να σας πω. Καθημερινά πετυχαίνει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκει. Ατενίζοντας αποχαυνωμένη προς την αγορά και το φετίχ του ανταγωνισμού, καθιστά την επιχειρηματικότητα συνώνυμο της κρατικά νομιμοποιημένης υπεξαίρεσης εισοδημάτων, κυρίως από τις οικονομικά ασθενέστερες τάξεις.
Μάλιστα, η ΝΔ του Καραμανλή επιχειρώντας να σοκάρει κοινωνικές ομάδες με την απειλή του ιδιωτικού και μη διανοούμενη να παρέμβει ρυθμιστικά στην αγορά, πετυχαίνει καθημερινά να δυσφημεί την επιχειρηματικότητα και τους επιχειρηματίες.
Έτσι, η κυβέρνηση αυτή αναδεικνύεται ως ο καλύτερος «διαφημιστής» του κρατισμού και αυτό είναι …τρέλα!
Αν μείνει λίγο ακόμη στην εξουσία, βλέπω τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές του Καραμανλή να στρέφονται μαζικά προς το ΛΑΟΣ, αν δεν έχουν το κουράγιο να ψηφίσουν ΚΚΕ.
Είναι τρέλα, λοιπόν, η νεοδημοκρατική ομπρέλα του ανταγωνισμού, καθώς αυτή σκιάζει την ιδιωτική πρωτοβουλία, ενώ αφήνει τις ακτίνες του κρατισμού να διαπερνούν ιδεατά τις πεποιθήσεις ολοένα και περισσότερων κοινωνικών στρωμάτων.
Τελικά, μάλλον η κοινωνική συνείδηση στην Ελλάδα χρειαζόταν το σοκ της Νέας Δημοκρατίας για να συνέλθει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου