Τρεις αλήθειες και ένα ψέμα

Του Αγίου

Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης συνδυάστηκε ο πολιτικός καιροσκοπισμός με την διαπλοκή οικονομικών παραγόντων και πολιτικής ηγεσίας.

Η οντότητα της χώρας δεν υποστηρίχθηκε ποτέ από ένα δομημένο σύστημα πολιτικής. Τα προγράμματα των κομμάτων αποτέλεσαν, δίχως αμφιβολία, εκθέσεις ιδεών κομματικών στελεχών και το μασκάρεμα των πραγματικών στόχων που εξυπηρέτησαν και εξυπηρετούν επιμέρους κυβερνητικές επιδιώξεις.

Οι θεσμοί όταν δεν εισήχθησαν από την ανάγκη συμμόρφωσης προς το Δυτικό πρότυπο, αποτέλεσαν επιχείρηση νομιμοποιητικής κάλυψης κυβερνητικών επιλογών και μόνον σε ελάχιστες περιπτώσεις πέτυχαν να γίνουν σεβαστοί από ολόκληρη την κοινωνία.

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που αλληλοδιαδόχως ασκούν την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία στην χώρα, καλλιέργησαν την κουλτούρα της πολιτικής αυθαιρεσίας. Αυτό σημαίνει ότι η νομοθετική πρωτοβουλία δεν αρθρώνεται στη βάση ενός επιχειρησιακού σχεδιασμού κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, αλλά ευκαιριακά για την διαμόρφωση συνθηκών καλλιέργειας πελατειακών σχέσεων ή για την πρόσκαιρη ικανοποίηση αιτημάτων κοινωνικών ομάδων και κυρίως ιδιωτικών ή αλλοδαπών συμφερόντων που διαγκωνίζονται για την κάρπωση της δημόσιας πίττας.

Έτσι, ο πολιτικός καιροσκοπισμός δένει αρμονικά με τον κοινωνικό και οικονομικό καιροσκοπισμό και ενθαρρύνει την κερδοσκοπία και τους κερδοσκόπους, τις μίζες και τους μιζαδόρους.

Διαφθείρει, δηλαδή, τα πλέον οικονομικά ενεργά στρώματα της κοινωνίας και τους φορείς άσκησης δημόσιας εξουσίας, καθώς ο νόμος και οι κανόνες στην κοινωνία και στην αγορά εφαρμόζονται αποκλειστικά από αυτούς που δεν μπορούν να τους παραβιάσουν. Μόνον που κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο νόμος δεν γίνεται τελικά ανεχτός από κανέναν - αν και όλοι τον επικαλούνται, όταν επιθυμούν να υποστεί τις συνέπειες κάποιος άλλος.

Την τακτική αυτή ακολούθησε πιστά και ο κ. Καραμανλής με μια σαφή όμως ιδιαιτερότητα.
Συνδύασε την πολιτική αυθαιρεσία με τον πολιτικό κυνισμό, προβάλλοντας τα μάλιστα ως το ιδανικό μίγμα (και δείγμα) του σύγχρονου πολιτικού ρεαλισμού.

Η «λογική», προπαγανδιστική, γραμμή δικαιολόγησης των πρωτοβουλιών της κυβέρνησης κινείται σε ένα διπλό πλαίσιο: το γράφει το πρόγραμμά μας ή το επιβάλλει η ΕΕ, λένε.

Δηλαδή, η νομιμοποιητική βάση της ΝΔ-εξουσίας δεν προκύπτει από την διαρκή διαδικασία διαμόρφωσης συναίνεσης στην κοινωνία, αλλά από την «παλαιά διαθήκη» του κόμματος και τις οδηγίες της Ένωσης τις οποίες, παρόλα αυτά, ο κ. Καραμανλής και οι υπουργοί του επικαλούνται α-λα-καρτ.

Λάβετε υπόψη σας, ότι αν δεχθούμε αυστηρά αυτή την προσέγγιση, τότε δεν έχει καμία ουσιαστική θέση η Βουλή στην πολιτεία, ούτε ασφαλώς πολιτική έννοια η κοινοβουλευτική λειτουργία, η οποία με αυτό τον τρόπο μετατρέπεται σε θεατρική σκηνή για να διαμορφωθούν αποκλειστικά εντυπώσεις.

Για φαντάσου η αντιπολίτευση να δομείται στη βάση του ελέγχου και του σχολιασμού του προγράμματος(!) της ΝΔ!

Όπως, ίσως, αντιλαμβάνεστε, αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με την δημοκρατία, είναι όμως απόλυτα συνυφασμένα με τη Νέα Δημοκρατία.

Δεν θα ήταν λοιπόν υπερβολή να θεωρήσουμε την ΝΔ ως φτηνή απομίμηση της δημοκρατίας ή καλλίτερα ως δημοκρατική φάρσα.

Μα θα μου πεις, εκεί είσαι ακόμη; Μιλά κανείς στην ΝΔ, πλέον, για δημοκρατία;
Οι άνθρωποι είναι πρακτικοί, επιδιώκουν την οικονομική αποτελεσματικότητα!

Πέραν του ότι όλων των μορφών οι χούντες σε αυτόν, τον ίδιο στόχο ομνύουν, προκύπτει ζήτημα ορισμού της αποτελεσματικότητας. Άσε που ότι ορισμό και να δώσεις στη ρημάδα πάλι ανεπαρκή θα κρίνεις την κυβέρνηση–Καραμανλή.

Τι έμεινε λοιπόν για να δικαιολογήσει την παρουσία της η ΝΔ στα πολιτικά πράγματα;

Η κινδυνολογία. Ε, σε αυτήν θα βρει καταφύγιο, από εδώ και μπρος.
Ο Ντανίλο θα συνεργαστεί με τους Αμερικανούς, οι πανεπιστημιακοί με τους Αλβανούς, ο Αλαβάνος με τους εθνικιστές των Σκοπίων, ο Γιώργος με τον Βαγγέλη και ο σκύλος με την γάτα, εναντίον του Καραμανλή.

Είναι τόσο ισχυρός ο κ. Καραμανλής που μόνον η συνωμοσία των πλέον σκοτεινών δυνάμεων σε αυτόν τον τόπο θα μπορούσε να κλονίσει την καιροσκοπική πολιτική του και την κερδοσκοπική αποτελεσματικότητά του!

Αν δεν με πιστεύετε δείτε και τις δημοσκοπήσεις για τον καταλληλότερο που παραγγέλνουν οι ορκισμένοι εχθροί του: Βαρδινογιάννης, Λαμπράκης, Μπόμπολας, Αλαφούζος, Αγγελόπουλος, Κουρής κλπ.!

Μισούν οι νταβάδες τον κ. Καραμανλή, διότι, επί των ημερών του, τους έβαλε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι! Δεν τους επέτρεψε να κερδοσκοπήσουν! Τους συνέτριψε, δεν βλέπετε!

Να το ξέρετε, με τέτοια πίεση που ασκεί στα διαπλεκόμενα συμφέροντα ο κ. Καραμανλής θα πάψουν να επενδύουν μαζικά στην αφέλεια μας και επιπλέον θα κλείσουν τα Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης που τους δώρισε. Θα τον εκδικηθούν!