Χαβαλέδες…

Με λύπη παρακολούθησα τις χθεσινές εικόνες αυτο-εξευτελισμού, των «επώνυμων» στελεχών του MEGA, από τα παράθυρα του «Δελτίου των 8».
Βρίσκονταν όλοι σε προφανή παράκρουση.

Ο ρόλος του δημοσιογράφου δεν ταίριαζε πλέον στη δύσκολη κατάσταση που βρίσκονταν, να πείσουν για τα αντίστροφα από τα αυταπόδεικτα, και ενδύθηκαν το κοστούμι του πολιτικάντη.

Σκέφθηκαν ότι το ψέμα το φτιάχνεις με τα ίδια υλικά που κατασκευάζεται και η αλήθεια, όμως αποδείχθηκαν ανίκανοι να αντιληφθούν ότι τους είχαν προδώσει τα υλικά. Υπήρξε αστοχία υλικών, καθώς οι πρωτομάστορες αμέλησαν για την συνοχή της μυθοπλαστικής ύλης, πράγμα απαράδεκτο για έμπειρους στην επικοινωνία επαγγελματίες.

Αυτό το τελευταίο φαίνεται ότι τους εξόργισε ακόμη περισσότερο. Αισθάνθηκαν εξευτελισμένοι.
Όχι, προφανώς, για τα ψεύδη που ισχυρίστηκαν (κατέθεσαν) στον ανακριτή και τις αντιφάσεις που περιέπεσαν στο γυαλί, αλλά για την κατάδηλη ανικανότητα τους να διαχειριστούν τον μύθο που κατασκεύασαν.

Πράγματι, αυτό, για το ρόλο που υιοθέτησαν στην ελληνική δημοσιογραφία, είναι καταστροφικό για την καριέρα τους. Δεν είναι που αποδείχθηκαν ανειλικρινείς στον τηλεθεατή, είναι που καταδείχθηκε η επικίνδυνη, για τα συμφέροντα των αφεντικών τους, ανεπάρκεια τους.

Υιοθετώντας, οι άνθρωποι αυτοί, χθες βράδυ, τη θεωρία του χαβαλέ, εμφανίστηκαν οι ίδιοι ως «χαβαλέδες» στη κοινή γνώμη.
Αυτό όμως δεν γίνεται για πρώτη φορά. Το καινούργιο για την περίπτωση τους είναι, πως ανέδειξαν το πρότυπο του χαβαλέ-παρουσιαστή στη τηλεόραση ως το κυρίαρχο μοντέλο, που προασπίζει και αναπαράγει το σύστημα των νταβάδων.

Προφανώς, όταν επιχειρείται να διασκεδαστεί η διαπλοκή, αναλαμβάνουν ρόλο οι χαβαλέδες…μόνο που αυτό δεν έχει πλάκα, έχει μεγάλη δόση τραγικότητας για όλους τους εμπλεκόμενους.
Τους λυπάμαι, ειλικρινά!