Χριστόδουλος και Γενναίος δεν γίνεται!
Είναι έννοιες ασυμβίβαστες…στο κόσμο των ανθρώπων.
Το τετραήμερο(!) πένθος για τον θάνατο του Χριστόδουλου δεν είναι ύμνος στη γενναιότητα, είναι η ραψωδία της αυταρχικής εξουσίας, που βρήκε τρόπο να διασκεδάσει τα σκάνδαλα της, και το γνωστό τροπάριο των λαθραίων της ζωής.
Ο δικός μου ψαλμός, αυτές τις ώρες, έρχεται να συναντήσει την ωδή του ποιητή Ο. Ελύτη:
« η αληθινή γενναιότητα πρέπει να βαπτιστεί στο πέλαγος και να φέρει κάτι από το μελτέμι στους ογδόους ορόφους των πολυκατοικιών, πρέπει να αφήσει τα πεδία των μαχών [ και αυτά των ψευδώνυμων, προσωπικών μαχών με το θάνατο] και να αναπτυχθεί στον έρωτα και στα βιβλία, να βγει με άλλο ομορφότερο όνομα κι εκεί να περιμένει»
Ο ΑΓΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου