Ένα προφητικό κήρυγμα με πολλούς αποδέκτες, απίθανα επίκαιρο στις μέρες μας, απηύθυνε στους πιστούς στον Άγιο Παντελεήμονα, Ιλισού (31 Οκτωβρίου 2004), ο Χριστόδουλος:
«Αλλά σκεφθείτε πού έχουμε φθάσει. Σε ποιο κατάντημα έχει φθάσει σήμερα η ανθρωπότητα, η οποία αυτό που είναι αμαρτία βοώσα και κράζουσα θέλει να την καλύψει. Να μη λέμε, να μη μιλάμε, γιατί ενοχλούνται αυτοί που έχουνε το κουσούρι, γιατί θέλουνε όλοι οι άλλοι να το παραδεχθούν ως μια φυσιολογική κατάσταση. Κανείς δεν είπε ότι πρέπει να πάρει κανείς το κεφάλι όλων των αμαρτωλών, γιατί, αν ήταν έτσι, πρώτα εγώ είμαι αμαρτωλός που τα λέω αυτά και επομένως πρώτα το δικό μου κεφάλι θα έπεφτε. Χάρις εις την εύνοια, στην πρόνοια, στην αγαθότητα του Θεού, είναι τα κεφάλια μας στη θέση τους».
Τα είπε όλα και εξομολογήθηκε, αλλά κακώς ενέπλεξε τον Θεό σε αυτή την υπόθεση!
Τα κεφάλια τους είναι στη θέση τους εξαιτίας της ανοχής ή της βλακείας μας και αυτό δεν γνωρίζω …αν είναι θέλημα Θεού!
Αν είναι, τότε, πράγματι, ο Θεός είναι μαζί τους…και βοήθεια μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου