Αλέξη, πες τη λέξη!

Του Αγίου

Λίγες μέρες απομείνανε μέχρι την προκήρυξη εκλογών και ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει, ασφαλώς, σαφέστερα τον στόχο του, ο οποίος είναι – αν καταλαβαίνω καλά - η ανάδειξη της ριζοσπαστικής αριστεράς σε κεντρικό πυλώνα μιας νέας διακυβέρνησης από αριστερά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αρνείται τις κυβερνητικές ευθύνες, που θα μπορούσαν να υπάρξουν, για την προοδευτική αριστερά από μια διαφαινόμενη πολύ σημαντική ενίσχυση των δυνάμεων του στη κάλπη και αυτό είναι πράγματι καλό. Είναι πλέον εμφανές ότι το ζήτημα των μετεκλογικών συνεργασιών δεν αποτελεί ταμπού για τον ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα μοιάζει να απασχολεί όλες τις συνιστώσες του σοβαρά.

Άριστα πράττει, επίσης, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας, να αποσαφηνίζει ότι την κυβέρνηση της Αριστεράς «δεν θα τη φτιάξουμε με πολιτικές δυνάμεις που αποτελούν μέρος της κρίσης». Αυτό αποτελεί την θεμελιώδη προϋπόθεση για την προοδευτική μετεξέλιξη του πολιτικού συστήματος, δίχως αμφιβολία.

Πως, όμως, μπορεί να συμβεί αυτό δίχως την μετωπική σύγκρουση με το πελατειακό σύστημα, την πατρωνία και τους νταβάδες; Δεν εννοώ έμμεσα, αλλά άμεσα και θαρραλέα και σε επίπεδο αρχών και όχι συγκυρίας.

Αν έχουν αποδοθεί ορθά τα λόγια του, στη Θεσσαλονίκη, από τα ΜΜΕ, τότε είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας πρέπει να μάθει να… προφέρει, σωστά, τη λέξη νταβάς!

Αν πράγματι είναι δικά του τα λόγια, σε ερώτηση δημοσιογράφου αν υπάρχει ηθικό ζήτημα για τον υπουργό Επικρατείας, Θεόδωρο Ρουσόπουλο, από τις δραστηριότητες της συζύγου του: «ηθικό ζήτημα υπάρχει με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση και που καλύπτει διαρκώς ο υπουργός Επικρατείας» διευκρινίζοντας επιπλέον ότι: «εγώ δεν συμφωνώ με την αντίληψη της οικογενειακής ευθύνης, βεβαίως, αν οι μπίζνες είναι παράνομες αυτό είναι κάτι στο οποίο πρέπει να απαντήσουν και η κ. Ζαχαρέα και ο κ. Ρουσόπουλος», προφανώς ο πρόεδρος του ΣΥΝ δεν έχει αντιληφθεί, επακριβώς, τη λειτουργία του φαινομένου της πατρωνίας, τη διάστασή του στη χώρα μας, την «διαπλεκόμενη» έκφανσή του, τις παράπλευρες συνέπειες από αυτό, για την δημοκρατία και την ευνομούμενη πολιτεία, καθώς και για την πολιτική κουλτούρα και γενικότερα τον πολιτισμό σε αυτόν τον τόπο.

Τι σχέση έχει η φασιστική αντίληψη της «οικογενειακής ευθύνης» με την οικογενειοκρατία, το νεποτισμό, την ευνοιοκρατία και την ολοφάνερη διαπλοκή του ζεύγους με το καθεστώς των νταβάδων, Αλέξη;

Πρόεδρε του ΣΥΝ, στο σημείο αυτό τα μπέρδεψες, εκτός και αν άλλα εννοούσες ή δεν έβαλες τις λέξεις στη «σωστή σειρά» ή σε «κιτρίνισαν» άσχημα.

Εγώ, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι από όλα συμβαίνει. Ότι όμως και να τρέχει φρόντισε να μάθεις καλά τη λέξη «νταβάς» και να καταλάβεις τι εστί πατρωνία και πώς αυτή δυναμιτίζει την πολιτική και τις κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις.

Αν δεν έχεις, ακόμη, εσύ προσωπικά, «εμπειρίες» από την διαπλοκή και τη μαφιόζικη διάσταση του πελατειακού συστήματος του καθεστώτος, δεν σημαίνει ότι δεν έχουν και άλλοι!

Σκέψου πόσο… τσαντίστηκα που αποφάσισα να αναρτήσω αυτό το σημείωμα σε μια περίοδο που είμαι …αλλού!