«Χέρι» στον Τατούλη

Του Αγίου

Σε καλή διάθεση μας βρίσκει η νέα παρέμβαση του Πέτρου Τατούλη, την συμβολή του οποίου στην φιλελεύθερη δημοκρατική κουλτούρα έχουμε επανειλημμένα σημειώσει, παρά την διαφορετική ιδεολογική μας προσέγγιση στο πολιτικό φαινόμενο.

Σήμερα, ο κ. Τατούλης (ΠΤ) θέτει για άλλη μια φορά ένα σημαντικό ζήτημα αρχών και πολιτικής ηθικής, το οποίο στον Δυτικό Πολιτικό Πολιτισμό και όχι μόνον θεωρείται αυτονόητο. Με δύο λόγια ο ΠΤ ζητεί την παραίτηση του κυβερνητικού εκπρόσωπου Θ. Ρουσόπουλου, εξαιτίας των δημοσιογραφικο-εκδοτικών δραστηριοτήτων της γυναίκας του Μ. Ζαχαρέας.

Επειδή γνωρίζουμε το χιούμορ του ΠΤ, φανταζόμαστε ότι δεν θα ενοχληθεί αν θέσουμε τις δικές μας παρατηρήσεις μέσα σε αγκύλες[]σχολιάζοντας το κείμενό του – ένα μεγάλο απόσπασμα για την ακρίβεια - με το γενικότερο πνεύμα του οποίου συμφωνεί ο από παιγνιώδη διάθεση ορμώμενος συντάκτης αυτών των γραμμών. Πάμε λοιπόν:

Τίτλος: Από την εκδότρια κ. Ζαχαρέα στα κόμματα «εστιατόρια» [φαστφουντάδικα] και την δήθεν «ομηρία» της κυβέρνησης [και της δήθεν άμοιρης κυβέρνησης]

Από την υπερηθικοποίηση της πολιτικής και το δόγμα «σεμνά και ταπεινά» που θα όφειλαν να ακολουθούν πιστά τα στελέχη της νέας διακυβέρνησης, έχουμε φθάσει σήμερα – τέσσερα χρόνια μετά- σε σχετικισμό [στον απόλυτο φαταουλισμό και τυχοδιωκτισμό] . Ο καταλογισμός ενός κρούσματος διαφθοράς / υπόνοιας διαφθοράς κρίνεται όχι από αυτό καθαυτό το γεγονός, αλλά από τις επιπτώσεις του στην εκάστοτε (ισχυρή ή ισχνή) κυβερνητική πλειοψηφία. Την ίδια στιγμή από το δόγμα «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι, αλλά πρέπει να φαίνεται και τίμια» φθάνουμε πλέον ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού όχι απλώς να αμφισβητεί το φαίνεσθαι, αλλά κυρίως… το είναι. [αμφισβητεί και το φαίνεσθαι και το είναι και το πόθεν και το έσχες και το πώς βρέθηκαν εκεί!]
Με την πρόσφατη παρέμβαση του, το ΠΑΣΟΚ κατόρθωσε για πολλοστή φορά να καλλιεργήσει ένα ακόμη κακόγουστο κουτσομπολιό, δημιουργώντας μια ακόμη τηλεοπτική φαρσοκωμωδία, δίχως ίχνος πολιτικής ουσίας ή αν έχει πολιτική ουσία αυτή είναι η δημιουργία συνθηκών για εκλογές (ή για απειλή εκλογών πράγμα που είναι συνταγματικά τουλάχιστον ανεπίτρεπτο). [και ουσία έχει και εκλογική συν-ουσία διαφαίνεται και χέρι στα ψηφοδέλτια, που δεν θα έπρεπε καν να υπάρχουν, μπήκε και άστα φίλε Πέτρο, πάμε παρακάτω]
Θα αναφερθώ σε ορισμένες περιπτώσεις (των οποίων τη σοβαρότητα εσείς μετ’ επιτάσεως μου υποδείξατε) εκ παραλλήλου με αντίστοιχες περιπτώσεις από την διεθνή πολιτική σκηνή. Ως εκ τούτου, οι λύσεις και οι συμπεριφορές που θα προτείνω ελπίζω να ξεφύγουν από τη συνήθη αντιμετώπιση που βρίσκουν οι απόψεις μου από τους διάφορους καλοπληρωμένους κονδυλοφόρους [καμεράτους και ραδιοφονιάδες] δημοσιογράφους των media και τους υπερόπτες «μάγους» [Λούλιδες] της επικοινωνίας. Με άλλα λόγια, θα αναφερθώ στην διεθνή εμπειρία, για να μιλήσουμε επιτέλους και λίγο πολιτικά…
…Στο ζήτημα της κ. Μάρας Ζαχαρέα, στο οποίο βλέπω ότι αρκετοί εμμένετε. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή [από όπου και να τα πάρεις στο ίδιο σημείο θα καταλήξεις] Στις προηγούμενες εκλογές, για δεύτερη φορά, ο κ. Ρουσόπουλος είναι υποψήφιος βουλευτής στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας [με το ζόρι τον έβαλε ο Καραμανλής, αυτός δεν ήθελε!] (διορισμένος δηλαδή από τον πρωθυπουργό) και μετεκλογικά, συνεχίζοντας να απολαμβάνει την πλήρη στήριξη του προέδρου [ ανάποδα συμβαίνει: ο πρόεδρος απολαμβάνει την στήριξη του Θόδωρου, ώστε τελικά να υπάρχει αλληλοεπικάλυψη στην απόλαυση] , αναλαμβάνει τη νευραλγική θέση του υπουργού επικρατείας και κυβερνητικού εκπροσώπου, αρμόδιος για να εποπτεύει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Μάλιστα, το momentum θεωρείται εξαιρετικά κρίσιμο, αφού την ίδια περίοδο έχουν προκηρυχθεί οι ραδιοφωνικές άδειες λειτουργίας αλλά και οι ψηφιακές συχνότητες. [που πας Πέτρο, εδώ είναι το ζουμί …το momentum, το άτιμο]
Παράλληλα, η σύζυγος του υπουργού, συνεχίζει την εξαιρετικά επιτυχημένη σταδιοδρομία της [ εντάξει, ευγενής-ευγενής, αλλά μην υπερβάλεις κιόλας!], εξασφαλίζοντας μια ιδιαιτέρως καλή μεταγραφή στον όμιλο Alter, [είσαι σίγουρος για τον «Όμιλο»; Αν όχι, μην παίρνεις όρκο, διότι περί άλλου Ομίλου πρόκειται, για να είμαστε ακριβείς] ως συμπαρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων, ως ραδιοφωνική παραγωγός στον ρ/σ Real FM και τέλος έχει ξεκινήσει ίδια επιχειρηματική δραστηριότητα, ως συνεκδότρια free press περιοδικών και στο προσεχές μέλλον συνιδιοκτήτρια τηλεοπτικού καναλιού και ραδιοφώνου στο διαδίκτυο [Έτσι, Πέτρο μου. είναι οι γυναίκες σήμερα …και η δική μου στις 10 το βράδυ μαζεύεται σπίτι!]
Τίποτε μεμπτό [αυτό λέω και εγώ] δεν θα μπορούσε κανείς να διαπιστώσει στις δύο αυτές επαγγελματικές παρουσίες, αν τις δει κανείς ξεχωριστά. Όταν όμως συνδέονται, πιστεύω ακράδαντα ότι δημιουργούν ένα άνευ προηγουμένου ηθικό ασυμβίβαστο.[καλά, υπάρχει ηθική σε τέτοιες δουλειές; Τα έμπλεξες. Μάλλον δεν γνωρίζεις το ακριβές έργο που επιτελεί το ζεύγος. Ζήτα διευκρινίσεις από τον γνωστό Όμιλο, που λέγαμε παραπάνω!] Επ’ αυτού η διεθνής εμπειρία είναι πολύτιμη για τη χώρα, η οποία ναι μεν γέννησε την Δημοκρατία [τον Θόδωρο και τη Μάρα] , σήμερα όμως υπηρετεί προφανώς άλλες αρχές [τις αρχές των Νταβάδων] . Το παράδειγμα της Γαλλίας είναι ενδεικτικό…. Τον ίδιο σεβασμό στην αντίληψη των Ελλήνων πολιτών οφείλει να επιδείξει, αν όχι η κ. Ζαχαρέα, ο κ. Ρουσόπουλος, αν όχι ο κ. Ρουσόπουλος, τότε σίγουρα ο κ. Πρωθυπουργός. [σίγουρα, φίλε, τρελάθηκες, διάβασε το αρθράκι μας για τα «τρία Άλφα» (ΑΑΑ)]
Θα ήταν όμως φαλλοκρατικό [και υπερβατικό συνάμα] να ζητήσω, όπως κάποιοι από εσάς, να αφήσει η κ. Ζαχαρέα την εργασία της ή να πάψει να φροντίζει τα προς το ζην της οικογένειας της. Άλλωστε, κατά δήλωση των ιδίων, η αξιοσημείωτη ευμάρεια της οικογένειας οφείλεται κατά κύριο λόγο στην δική της επαγγελματική επιτυχία [Πέτρο, γίνεσαι «κακός», αλλά μου αρέσεις!]. Αν λοιπόν αυτή είναι η άποψη του ζεύγους, τότε ο κ. Ρουσόπουλος είναι εκείνος που για να προστατεύσει και το δικό του όνομα και εκείνο της συζύγου του πρέπει να αποχωρήσει από τη θέση αυτή, με δεδομένο μάλιστα ότι υπήρξε [εμφανίστηκε] και εκ των βασικών εμπνευστών του περίφημου «βασικού μετόχου» [βασικού ενόχου]. Όσο εκείνος διατηρεί αυτή τη θέση, η σύζυγός του δεν μπορεί να θεωρείται αμερόληπτη δημοσιογράφος, πολλώ μάλλον να είναι εκδότρια και συνιδιοκτήτρια media, όπως φέρεται να είναι. Ακόμη περισσότερο δεν μπορεί ως σύζυγος του να διεκδικήσει στο μέλλον έστω κι ένα κομματάκι [κομματάρα] από την πίττα (που εκείνος διανέμει) της εξαιρετικά πλούσιας κρατικής διαφήμισης. [ Πέτρο ξέφυγες και είσαι παλιός, κρίμα! Γίνεται και αλλιώς το παιχνίδι. Αν δεν ξέρεις ρώτα τον Χουλιάρα]
Η υπόθεση είναι κλασική [και εικονογραφημένη] περίπτωση αυτού που διεθνώς αποκαλείται «σύγκρουση καθηκόντων» [σχάση του πυρήνα της Φιλελεύθερης Δημοκρατίας, να το λες] και εκθέτει όχι μόνο τους ίδιους, αλλά και το κόμμα της ΝΔ και τον ίδιο τον πρωθυπουργό[τώρα, του έκανες τα μούτρα κρέας!] Αν λοιπόν δεν ενεργήσει ο ίδιος ο κ. Ρουσόπουλος προς αυτήν την κατεύθυνση, τότε ο πρωθυπουργός οφείλει να τον «παραιτήσει» από τη συγκεκριμένη θέση. Η συνύπαρξη αυτή «δημιουργεί λάθος πρότυπα και προσβάλλει τους Έλληνες πολίτες»…[ η γενικότερη συνύπαρξη νταβάδων-πολιτικού συστήματος-αχυρανθρώπων εκδοτών-μαριονέτων «δημοσιογράφων» να δεις τι δημιουργεί και πόσο προσβάλει!]

Γεια σου Πέτρο και να είσαι καλά …συγνώμη για το «Χέρι» που έβαλα!