Παπαγάλοι, παγώνια, νταβαετοί, αλλά και γλάροι στο διαδίκτυο

Του Αγίου

Σε τούτο το blog, όπως ίσως έχετε καταλάβει, συμμετέχουν επαγγελματίες της πληροφορικής και της επικοινωνίας, αλλά ταυτόχρονα εραστές του διαδικτύου, εραστές της δημοκρατικής πολιτικής, εραστές της φιλελεύθερης κοινωνίας, εραστές της τεχνολογίας, εραστές της φύσης, των καλών και «κακών» τεχνών, εραστές της επιστήμης και της ποιοτικής ζωής και μερικοί ενθουσιώδεις εραστές των συζύγων τους. Μιλάμε, για μια αλλόκοτη παρέα, την οποία κάποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει για πολλά, αλλά όχι για ιδιοτέλεια, μεγαλομανία, επιδειξιμανία, κομματισμό ή φονταμενταλισμό.

Στοχαζόμαστε ελεύθερα, λειτουργούμε ανεξάρτητα και πράττουμε κατά βούληση, δίχως να την έχουμε ψωνίσει, όπως παρατηρώ, δυστυχώς, να συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που δραστηριοποιούνται στο χώρο του διαδικτύου, με διάφορες ιδιότητες. Βλέπετε, εκτός από τους παπαγάλους, τα παγώνια και τους νταβαετούς, υπάρχουν και γλάροι στο διαδίκτυο.

Είναι να απορεί κανείς με την αμετροέπεια και την ηλιθιότητα κάποιων bloggers, με ή χωρίς εισαγωγικά, που θεωρούν ότι πέτυχαν μεγάλο άθλο απασχολώντας για λίγα δευτερόλεπτα (ή με λίγες αράδες) τα ΜΜΕ. Φυσικά, δεν θα έμπαινα στον κόπο να το σχολιάσω, αν το φαινόμενο ήταν περιορισμένο και δεν προκαλούσε μυθική εκτροπή της πραγματικότητας.

Η μαγευτική δυνατότητα αλληλοδραστικής επικοινωνίας και η ευκολία ατομικής παρέμβασης στον δημόσιο χώρο, μέσω του διαδικτύου, έκανε αρκετούς να πιστέψουν ότι με τα πλήκτρα του προσωπικού τους υπολογιστή θα μπορούσαν να κινήσουν τον κόσμο, να επηρεάσουν καθοριστικά την πολιτική, τη σκέψη, τη στάση και την συμπεριφορά των μαζών.

Στο βαθμό μάλιστα που ορισμένοι πέτυχαν να καταστήσουν την παρέμβασή τους στο διαδίκτυο, όχημα για την προβολή τους στα ηλεκτρονικά μαζικά μέσα ή στον Τύπο… καβάλησαν εντελώς το καλάμι!

Οι άνθρωποι τρελάθηκαν από την χαρά τους, καθώς πέτυχαν λίγα λεπτά προβολής της ύπαρξής τους και δεν ξέρουν πώς να εκφράσουν τον ενθουσιασμό τους που το καθεστώς των ΜΜΕ στη χώρα μας, τους έδωσε λίγη σημασία. Αν τύχει μάλιστα και στραφούν τα φώτα διεθνών ΜΜΕ σε κάποιον έλληνα blogger, τότε αυτός και οι φίλοι του υπάρχει περίπτωση να κατουρηθούν κυριολεκτικά πάνω τους από την έπαρση.

Επιτέλους γίναμε επώνυμοι μέσω του διαδικτύου, σκέπτονται και αισθάνονται ότι μπήκαν στο κλαμπ των αναγνωρίσιμων ταυτοτήτων, όπως κάποιοι πολυδιαφημισμένοι «συνάδελφοι» τους στο εξωτερικό.

Ανθρώπινο, θα έλεγε κάποιος αντικειμενικός παρατηρητής. Επαρχιώτικο και βλακώδες, θα λέγαμε εμείς, στο βαθμό που η όλη επιχείρηση αυτής της μορφής προβολής δεν είναι ενταγμένη σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο του καθεστώτος των νταβάδων για να επηρεάσουν την γνώμη και την συμπεριφορά μιας ιδιαίτερης ομάδας αναφοράς, σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.

Για όσους δεν κατάλαβαν, ένα ιδιαίτερα προβεβλημένο τμήμα της μπλογκόσφαιρας, το οποίο διαρκώς, δυστυχώς, διευρύνεται, είναι ενταγμένο στην ευρύτερη σφαίρα επιρροής των νταβάδων. Αυτό ήταν αναπόφευκτο, όπως εξ ίσου αναπόδραστη εμφανίζεται η ανάγκη του συστήματος να στρατολογήσει νέα παιδιά στο χώρο αυτό για να εξυπηρετήσουν τις σκοπιμότητες εκείνων που κινούν στην πραγματικότητα, τα πολιτικά και επιχειρηματικά νήματα στη χώρα.

Ασφαλώς μέσα στην ομάδα αυτή των νέων «παπαγάλων» του καθεστώτος, υπάρχουν και αγνά «ψώνια» (παγώνια) που θεωρούν ότι ο κόσμος μέσω του διαδικτύου ανακάλυψε την μοναδικότητά τους. Αυτοί οι τελευταίοι έχουν μεγαλύτερη πλάκα από τους πρώτους, αν και οι δύο αυτές κατηγορίες bloggers διατρέχουν σημαντικούς κινδύνους γελοιοποίησης, εξευτελισμού, ψυχικών διαταραχών μέχρις … αυτοκτονικού ιδεασμού, που λέει ο λόγος, όταν κάποια στιγμή αντιληφθούν την πραγματικότητα και τον θλιβερό, εφήμερο ρόλο τους σε αυτήν.

Με το σημείωμα αυτό θέλουμε απλώς να ευαισθητοποιήσουμε όσους εμπλέκονται δίχως τη δική τους βούληση και χωρίς επίγνωση, σε αυτήν τη νέα διάσταση του προπαγανδιστικού μηχανισμού του καθεστώτος, που επιχειρεί να διαμορφώσει γεγονότα μέσω του διαδικτύου για να ικανοποιήσει τα ιδιαίτερα συμφέροντά του.

Τα υπόλοιπα «φερέφωνα» (παπαγάλοι και νταβαετοί) ας συνεχίσουν με επαγγελματική συνέπεια το έργο τους κι αν κάποτε τους δοθεί η ευκαιρία να «συνέλθουν», είμαι βέβαιος ότι θα λυπηθούν πολύ, καθώς έχασαν την ευκαιρία να βιώσουν την εμπειρία του εραστή (γλάρου) στην μπλογκόσφαιρα.