Άλλα λόγια

Του Αγίου

Σε διαρκή αντεπίθεση επιδίδεται το καθεστώς στην Ελλάδα, το τελευταίο τετράμηνο, για να αντιμετωπίσει τη κρίση, που έχει κακοφορμίσει στο εσωτερικό του.

Ενώ το σύστημα εξουσίας αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο από διαρκώς περισσότερους πολίτες, τα ΜΜΕ των νταβάδων επιχειρούν να μεταβάλλουν το πλαίσιο κριτικής και να διαφύγουν μαζί με ολόκληρο το σύστημα διαπλοκής από το πεδίο της κρίσης.

Αντί λοιπόν να συζητάμε για τους όρους μίας νέας μορφής πολιτικών σχέσεων στην Ελλάδα, κουβεντιάζουμε για πιθανές και απίθανες συνεργασίες των υφιστάμενων κομματικών μορφωμάτων, σαν να μην είναι αυτά τα ίδια παράγοντες της πολιτικής και όχι μόνον παθογένειας.

Αντί να υπερβούμε διαλεκτικά (πολιτικά) τη κρίση, αναλωνόμαστε σε μια ατέρμονη προσπάθεια υπεκφυγής του προβλήματος, θεωρώντας μάλιστα ότι έγιναν ήδη εκλογές και ότι τα κουκιά δεν βγάζουν μονοκομματική κυβέρνηση!

Η πρόστυχη αυτή επικοινωνιακή αντιμετώπιση, στην οποία λαμβάνουν μέρος και πολλοί ανυποψίαστοι πολιτικοί, καταλήγει να διαμορφώνει μια εικόνα αποστροφής στις κυβερνητικές συμπράξεις ιδεολογικού περιεχομένου και προγραμματικής σύγκλησης.

Μέσα από αυτή τη κουβέντα, δίχως αμφιβολία, κερδίζει έδαφος ο χρεοκοπημένος δικομματισμός και το καθεστώς που τον υποστηρίζει, καθώς συντηρείται μέσω αυτού.

Τα σοβαρά τραυματισμένα από το σκάνδαλο Siemens κόμματα που εναλλάσσονται στη κυβέρνηση (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) αντί να διαλυθούν, καθώς μετά από όσα αποκαλύφθηκαν έχασαν το πολιτικό τεκμήριο στο σύστημα της λαϊκής αντιπροσώπευσης, παίζουν τη κολοκυθιά με τη δικαιοσύνη και κοινοβουλευτικές επιτροπές.

Μα τρελαθήκαμε όλοι; Το πολιτικό ζήτημα είναι ποιοι τα πήραν και πόσα ενθυλάκωσαν ή ότι τα δύο κόμματα νόθευσαν τη λαϊκή εντολή, διαπλεκόμενα χυδαία και με το… αζημίωτο;

Η ελληνική δικαιοσύνη περιορίζεται στην προσωποποίηση ποινικών ευθυνών, και μόνον, άρα δεν έχει καμία δουλεία στο πολιτικό ζήτημα. Αυτό αναδείχθηκε από την αποκάλυψη του σκανδάλου στη Γερμανία και στις υπόλοιπες χώρες που ενεπλάκησαν στην διαδρομή του μαύρου, πολιτικού χρήματος ή/και στο ξέπλυμά του, για να καταλήξει στα αργυρώνητα μέλη και κόμματα του ελληνικού πολιτικού συστήματος.

Άρα, αντί να περιμένουμε τα αποτελέσματα της δικαστικής διερεύνησης στην Ελλάδα ( διότι αλλού είναι γνωστά, σε ότι τους αφορά και μας αφορά πολιτικά) θα έπρεπε να βρισκόμαστε ήδη στη φάση πλήρους αναδιάρθρωσης του πολιτικού συστήματος και του θεσμικού οικοδομήματος που το νομιμοποιεί (εκλογικό σύστημα, διοικητική διαίρεση, κανονισμός της βουλής κλπ).

Πέραν αυτού, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αντί να συζητούν σε ποιους θα κάνουν την τιμή να καταδεχθούν τη συνεργασία τους, θα έπρεπε να έχουν διαλυθεί, αλλάξει όνομα και διεύθυνση ( για να είμαι δίκαιος το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε από το τελευταίο!).

Η ατζέντα της μετα-εκλογολογίας, την οποία άνοιξε καλοκαιριάτικα το σύστημα, γνωρίζοντας ότι τα στοιχεία που υπάρχουν είναι ικανά να τινάξουν στον αέρα ολόκληρο το καθεστώς της διαφθοράς που στήσανε, αποτελεί μια ακόμη γελοιότητα που μετέρχεται η διαπλοκή. Ίσως μέχρι τις εκλογές, που έφτασαν, να δούμε και μερικές άλλες ακόμη.

Όσοι πάντως θεωρούν ότι έχουν αιτία πολιτικής ύπαρξης, καλό είναι να απεμπλακούν αμέσως από αυτό το παραπλανητικό κουβεντολόγι. Αμέσως!

Οι προοδευτικοί πολίτες δεν νομίζω ότι αναζητούν τούτη την ώρα σωσίβιο για τους ναυαγούς της πολιτικής. Οι τελευταίοι έπαιξαν με τη διαπλοκή και… κέρδισαν ατομικά για αρκετό διάστημα. Φτάνει! Τώρα είναι οι χαμένοι.

Μόνον που οι ίδιοι δεν έχουν κανένα λόγο να αποδεχθούν την ήττα τους. Το αντίθετο, θα δώσουν μάχη για να διασκεδάσουν τον εξευτελισμό τους και θα κάνουν ότι καραγκιοζιλίκι μπορεί να φανταστεί ένας διεφθαρμένος άνθρωπος για να παραμείνουν στην εξουσία.

Τσίπα, άλλωστε, ποτέ δεν είχαν, πώς μπορούν να συμπεριφερθούν, τώρα, υπεύθυνα και εύθικτα!

Δίχως αυτούς τι θα κάνανε οι νταβάδες; Που θα βρουν ξανά τέτοιους πελάτες και ταυτόχρονα προστάτες για τα αυθαίρετα μαγαζιά τους;

Μήπως ήρθε η ώρα να δούμε τα πράγματα αντίστροφα από ότι φαίνονται από τα παράθυρα της TV και τα αντηλιακά-ταμπλόιντ των περιπτέρων;

Μήπως ήρθε η στιγμή να φτιάξουμε μια άλλη πολιτική ατζέντα, εντελώς διαφορετική από αυτή που ταλαιπωρεί την ύπαρξη και την διάνοιά μας τόσα χρόνια;