Βγάλτε τον Καραμανλή από το στόχαστρο!

Του Αγίου

Επιτέλους ο κ. Καραμανλής άνοιξε το στόμα του και από το βήμα της Βουλής καυτηρίασε το νοσηρό φαινόμενο των νταβάδων που τον είχε απασχολήσει και κατά το παρελθόν, πριν βολευτεί στην αναπαυτική πολυθρόνα (θρόνος είναι) του πρωθυπουργού.

Δεν το έκανε δεικτικά και τολμηρά και άμεσα, αλλά τέλος πάντων το προσπάθησε.

Μετά από τέσσερα χρόνια στην εξουσία και κατά την δεύτερη συνεχή θητεία του στο πρωθυπουργικό αξίωμα, επιτέλους διαπίστωσε, κατά την δευτερολογία στην «ώρα του πρωθυπουργού», ότι δεν είναι ικανοποιημένος από την ποιότητα της ενημέρωσης και πως τα περισσότερα δελτία είναι μονοθεματικά και ότι τον κακομεταχειρίζεται ο τύπος.

Μη βιαστείτε να ξεσπάσετε σε γέλια δεν είδατε ακόμη το καλύτερο:

«Φτάνω στο δωδέκατο χρόνο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και είμαι πάντα στο στόχαστρο σχεδόν του συνόλου του Τύπου, των Ραδιοτηλεοπτικών Μέσων. Αυτή είναι η πραγματικότητα», είπε ο πρωθυπουργός.

Ναι, αυτό νομίζει ο κ. Καραμανλής, ότι είναι στο στόχαστρο!

Και στο σημείο αυτό προκύπτει μέγα ζήτημα για την αίσθηση της πραγματικότητας που διακρίνει τον πρωθυπουργό.

Πότε και ποιος τον έβαλε στο στόχαστρο; Υπήρξε άλλος πρωθυπουργός στη μεταπολίτευση με μεγαλύτερη προσωπική, οικογενειακή και πολιτική προστασία;

Όχι μόνο δεν τον έβαλαν στο στόχαστρό τους τα ΜΜΕ των ανθρώπων στους οποίους μοίρασε τις εθνικές συχνότητες και τους οποίους πριν να γίνει πρωθυπουργός αποκαλούσε νταβατζήδες, αλλά σε όλες τις περιπτώσεις των σκανδάλων στα οποία ενεπλάκησαν στενοί του συνεργάτες και κολλητοί του στη νομή της εξουσίας - για την τοποθέτηση των οποίων στα δημόσια πράγματα φέρει αποκλειστική ευθύνη - παρέμεινε προσωπικά στο απυρόβλητο, ακόμη και κόντρα στην κοινή λογική.

Αντί λοιπόν να αισθάνεται ευγνώμων προς τους νταβάδες, οι οποίοι ακόμα και στο σκάνδαλο Ζαχόπουλου – για το χειρισμό του οποίου θα έπρεπε να ντρέπεται – προσπάθησαν με νύχια και με δόντια να τον κρατήσουν έξω από το κάδρο, έρχεται σήμερα και τους κάνει παράπονα.
Αν αυτό δεν είναι αχαριστία τότε είναι κάτι χειρότερο: Απόλυτη έλλειψη της αίσθησης του μέτρου.

Στην Ινδία ιερές είναι οι αγελάδες, στην Ελλάδα αυτοί που παραδίδουν αγελάδες για άρμεγμα. Αυτό είναι το παράπονο της αγΕΛΛΑΔΑΣ που ατύχησε να κυβερνάται από τον άνθρωπο εκείνον που ενώ υποσχέθηκε να βάλει τους νταβάδες στη θέση τους, τους έβαλε στη δική του.

Βγάλτε αγαπητοί νταβάδες τον κ. Καραμανλή από το στόχαστρο… του νεροπίστολου.