Του Αγίου
Τον Λεωνίδα Κύρκο τον αγαπώ. Δεν συμφωνώ με όλες τις προσεγγίσεις του για την αριστερά και ούτε συντάχθηκα σε βασικές επιλογές του κατά την μεταπολίτευση.
Όμως, τον τιμώ, όσο κανέναν άλλο πολιτικό.
Ο Κύρκος δεν σε εμπνέει να κάνεις επανάσταση, σε μαθαίνει, όμως, τι σημαίνει επαναστατική διαδικασία μέσω της καθημερινής κοινωνικής και πολιτικής εξέλιξης και σε προκαλεί να την βιώσεις.
Όσες φορές με τίμησε με την φιλοξενία του, με έκανε πρώτα από όλα να νοιώσω οικία και άνετα μαζί του… και ξέρετε γιατί;
Διότι, ο Λεωνίδας δεν είδε την πολιτική και δεν αντιμετώπισε τη ζωή σαν θεατρική σκηνή.
Αυτό τον διακρίνει από το μεγάλο μέρος των 300 αυτής της Βουλής, αλλά και των προηγούμενων.
Αυτός ο ταλαντούχος πολιτικός, μια από τις πλέον χαρισματικές προσωπικότητες της αριστεράς, δεν υπήρξε ποτέ ρολίστας-πολιτικός και δεν διανοήθηκε να αντιμετωπίσει την πολιτική σαν καριέρα.
Στο Ευρωκοινοβούλιο υπήρξε ανεπανάληπτο αστέρι, διότι συνδύασε μοναδικά την προοδευτική διανόηση με την αποτελεσματικότητα στις αποφάσεις. Τότε ήταν που του είχα βγάλει το παρατσούκλι «ο Κυρίαρχος του χρόνου». Ποτέ δεν ξαναείδα πολιτικό να εκφωνεί τόσο μεστό περιεχομένου λόγο μέσα σε τρία λεπτά!
Για την εντιμότητα και το ήθος του θα μιλήσουν φαντάζομαι πολλοί στην εκδήλωση που γίνεται στο «Παλλάς» προς τιμήν του. Άνθρωποι, που τον ξέρουν πολύ καλλίτερα από εμένα.
Το μόνο που θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι οι πολιτικές απόψεις του Λεωνίδα, σε ότι αφορά το μέλλον της αριστεράς, στο πλαίσιο του πολιτικού συστήματος, πρέπει να θεωρούνται περισσότερο επίκαιρες παρά ποτέ.
Θα ήταν πολύ άσχημο να ανατρέξουμε στα λόγια του κατόπιν εορτής και να μην δώσουμε βαρύτητα στην αναγκαιότητα για την οργανωτική και προγραμματική σύνθεση της κεντροαριστεράς.
Ο Λ. Κύρκος βέβαια έχει εξήγηση και την περιγράφει, όπως πάντα απλά, σε συνέντευξη του στην Βούλα Κεχαγιά, που δημοσιεύουν «ΤΑ ΝΕΑ»:
«Δεν υπάρχουν πολιτικές προϋποθέσεις ακόμη, υπάρχει το βάρος που η νομενκλατούρα της κάθε πλευράς [ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ] ασκεί και δεν απελευθερώνει το πεδίο ώστε να κερδίσουν έδαφος ιδέες προσέγγισης.
Νομίζω όμως ότι το θέμα υπάρχει και θα το συναντήσουμε με τη μία ή με την άλλη μορφή στα χρόνια που έρχονται. Είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αποφύγουμε κι όποιοι το ξορκίζουν απλώς δεν καταλαβαίνουν το βάθος που έχει αυτή η ιστορία…
…. Όσο αναβάλλεται μία έγκαιρη συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα τόσο δυσκολότερο γίνεται να φτάσουμε σ΄ ένα επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ή στο τέλος θα κάνουμε κάτι βιαστικό και κατά συνέπεια εκτρωτικό ή δεν θα κάνουμε τίποτα. Κι άλλη μια φορά θα βρεθούμε κατώτεροι από τις απαιτήσεις και τις εξελίξεις».
Και από αριστερόστροφα «εκτρώματα» να είμαστε καλά και να θυόμαστε, επισημαίνω εγώ.
Να είσαι καλά Λεωνίδα για όσα προσέφερες και όσα προσφέρεις στον προοδευτικό, δημοκρατικό πολιτισμό μας, που δεν έχει ανάγκη από ψευτιές και φτιασιδώματα. Από σεμνότητες και ταπεινότητες που αναδεικνύουν τις μετριότητες.
«Δεν μου αρέσουν οι μεγαλοστομίες [λέει ο Λ. Κύρκος], τα μεγάλα λόγια, η υμνολογία. Τελικά, όμως, νομίζω ότι είναι προτιμότερο να λέμε τη γνώμη μας για τους ανθρώπους όσο ζουν, για να έχουν την ευκαιρία να ακούσουν και να χαρούν την κριτική που θα τους ασκηθεί και να μιλήσουν κιόλας σε κάποια στιγμή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου