(για την 21η Απριλίου)
Βλέπε και προσπέρνα (guarda e passa) είναι το δαντικό μήνυμα των ΜΜΕ που απευθύνεται στον αλλοτριωμένο πολίτη, ο οποίος συμπιέζεται καθημερινά σε μια κοινωνία πολιτικού, οικονομικού και πολιτισμικού αποκλεισμού.
Η χούντα της 21ης Απριλίου 1967 άντεξε, ευτυχώς, λιγότερο από δύο τετραετίες, οι χούντες όμως που ευδοκίμησαν και ευδοκιμούν στην αγκαλιά της μεταπολίτευσης έχουν ισχυρότερα θεμέλια, καταφέρνουν να νομιμοποιούνται μέσα από το θεσμικό και παραθεσμικό καθεστώς της δημοκρατικά εκφρασμένης εξουσίας και μακροημερεύουν αυξάνοντας το δημοκρατικό έλλειμμα στη χώρα και μεγεθύνοντας το φάσμα του αποκλεισμού.
Αυτά σκεφτόμουνα όταν έπεσε το μάτι μου στο άρθρο του καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας Γιώργη Γιατρομανωλάκη, στο ΒΗΜΑ, το οποίο με ένα μυστήριο τρόπο, που συμβαίνει κάποιες φορές μεταξύ των ανθρώπων που στοχάζονται ελεύθερα, αποδίδει τις απόψεις μου σε τέτοιο βαθμό σαν να το έγραψα εγώ.
Ας δούμε λοιπόν κάποια σημεία αυτού του άρθρου που με εκφράζουν απολύτως.
«Είναι εύκολο και ιδιαίτερα συγκινητικό (ειδικά σε κάθε επέτειο) να καταδικάζουμε τη δικτατορία του 1967, ενώ την ίδια στιγμή μας αφήνουν αδιάφορους τα καθημερινά μικρά αλλά όχι λιγότερο επαχθή πραξικοπήματα, μεσούσης της δημοκρατίας. Η μεγάλη πολιτική Εκτροπή μπορεί να τελείωσε, οι μικρές πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές εκτροπές εξακολουθούν και συμβαίνουν. Και μάλιστα μπροστά στα μάτια μας…»
«…Το κυριότερο, τα χρόνια εκείνα δεν είχε εφευρεθεί ακόμη το εικονικό, τουλάχιστον στον βαθμό που υπάρχει σήμερα. Η εικόνα του κόσμου ήταν άσκημη, αλλά παρά ταύτα αληθινή. Η εικονική πραγματικότητα, που προβάλλεται σήμερα με χίλιους τρόπους, φαίνεται ωραία αλλά είναι απάτη. Μας είναι δύσκολο να διακρίνουμε πια όχι την πραγματικότητα από την εξεικόνισή της αλλά την εικόνα από το εικονικό. Αν μια εικόνα είναι ισχυρότερη από χίλιες λέξεις, πόσες λέξεις ισοδυναμούν με το εικονικό;»
«Η στρατιωτική δικτατορία αποτελεί απροκάλυπτη βία, φανερώνεται ένσαρκα και ένστολα, έχει πρόσωπο ορατό. Τη βλέπουμε και την αισθανόμαστε ως εφιαλτική πραγματικότητα που όσο και να καμώνεται δεν μας ξεγελά. Η δικτατορία του εικονικού δεν έρχεται βίαια, δεν φορά στολή, έχει πολλά ποδάρια και πολλά πρόσωπα. Οι πολιτικοί λ.χ. που εμφανίζονται καθημερινά στο εικονοστάσι της τηλεόρασης, είτε ως κυβερνητικοί είτε ως αντιπολιτευόμενοι, προσπαθούν να μας πείσουν για κάτι που δεν υπάρχει. Το χειρότερο, προσπαθούν να μας πείσουν πως αυτό που βλέπουμε δεν είναι αυτό που πράγματι βλέπουμε…»
«Βλέπουμε τα καθημερινά πραξικοπήματα και τα προσπερνάμε υπακούοντας στο φρικτό δαντικό κέλευσμα, guarda e passa, βλέπε και προσπέρνα. Καλό λοιπόν είναι να καταδικάζουμε την 21η Απριλίου του 1967 και ποτέ να μη τη λησμονούμε. Ωστόσο εξίσου καλό - καλύτερο θα έλεγα - είναι να ελέγχουμε και να αποτρέπουμε καθημερινά όλες εκείνες τις μικρές, άδηλες και για τούτο ιδιαίτερα επικίνδυνες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εκτροπές. Ειδικά εκείνες που παράγονται εν ονόματι της δημοκρατίας και προβάλλονται μεταποιημένες σε εικόνες απάτης. Η πραγματικότητα μπορεί και γίνεται εικονική, οι δικτατορίες όμως είναι πάντοτε πραγματικές.»
Σε αυτές τις μικρές, σταδιακές, υπόγειες και ενίοτε εμφανώς πρόστυχες εκτροπές του δημοκρατικού προς το ολοκληρωτικό έχουμε αφιερώσει σε αυτό το blog αρκετό χώρο. Η προσπάθεια μας να απομυθοποιήσουμε την εικονική πραγματικότητα δεν σημαίνει ότι καταλήγει στην αντικειμενική προβολή του πραγματικού.
Πετυχαίνει όμως κάποτε να εκθέτει τις χούντες που ασκούν παραεξουσία στο όνομα της λαϊκής κυριαρχίας και να αναδεικνύει την πραγματική φύση της θεσμοθετημένης εξουσίας και των φορέων της.
Αυτή φιλοδοξήσαμε να είναι άλλη μια μικρή συμβολή στην δημοκρατία την οποία δεν θεωρούμε πανάκια για κάθε κοινωνική νόσο και πολιτική μακακία, αλλά βάση για την εξέλιξη της ανθρωπότητας, της κοινωνίας και του πολιτισμού.
Πιστεύουμε ότι διευρύνοντας την φιλελεύθερη-δημοκρατία και αναζητώντας διαρκώς τρόπους ανάπτυξης και έκφρασης της συμμετοχής των πολιτών σε όλα τα επίπεδα των αποφάσεων, περιορίζουμε τη δυναμική που αναπτύσσουν μικρές και μεγαλύτερες χούντες, οι οποίες ληστεύουν καθημερινά το δικαίωμα μας για μια δημιουργικότερη, αξιοπρεπέστερη και αγωνιστικότερη ζωή.
ΚΑΤΩ ΟΙ ΧΟΥΝΤΕΣ λοιπόν είναι το δικό μας επίκαιρο «μήνυμα» επ’ ευκαιρία της 21ης Απριλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου