Ένας ανίδεος πρωθυπουργός

Του Αγίου

Ο ρόλος του πρωθυπουργού στο πολιτικό μας σύστημα είναι θεσμικός.

Η κύρια αρμοδιότητά του πηγάζει απευθείας από το άρθρο 82 του Συντάγματος, το οποίο τον καθιστά απολύτως υπεύθυνο για την λειτουργία της εκτελεστικής εξουσίας.

«Ο Πρωθυπουργός εξασφαλίζει την ενότητα της Κυβέρνησης και κατευθύνει τις ενέργειες της, καθώς και των δημοσίων γενικά υπηρεσιών για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στο πλαίσιο των νόμων» ( άρθρο 82, παρ. 2 του Σ.).

Άρα, ο κ. Καραμανλής δεν δικαιολογείται να μη γνωρίζει τι γίνεται στο τομέα ευθύνης του, δεν νομιμοποιείται να ψεύδεται πάνω σε θέματα λειτουργίας της διοίκησης ή να παριστάνει τον ανήξερο. Στο βαθμό, μάλιστα, που συμβαίνει κάποιο από τα παραπάνω δεν μπορεί να λογίζεται ως πρωθυπουργός και οφείλει αμέσως να υποβάλει την παραίτηση του.

Την Παρασκευή στη Βουλή έγινε κάτι το καταπληκτικό. Στην πρόκληση του προέδρου του ΛΑΟΣ: «Πηγαίνετε, κ. Καραμανλή, να δείτε τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών και εκεί θα δείτε πρόσωπα και πράγματα και τι παιχνίδια παίζονται», εννοώντας ότι Έλληνες δημοσιογράφοι χρηματίζονται από αυτά, ο κ. Καραμανλής απάντησε: «ούτε ομάδες ξέρω, ούτε μισθοφόρους, ούτε μυστικά κονδύλια»,

Και ο πολίτης, που πληρώνει για όλα ανεξαιρέτως τα κονδύλια, φανερά, μη-ανακοινώσιμα και μυστικά αναρωτιέται: Καλά, πρωθυπουργέ μας, για ομάδες ας πούμε ότι δεν ξέρεις, καθώς μπορεί να τις λέτε στο Μαξίμου αλλιώς, ούτε για μισθοφόρους είναι πιθανόν να έχεις ακούσει, μια και ένας δημοσιογράφος δεν θα αποκαλείτο ποτέ έτσι.

Πού ζούμε, σε στράτευμα; Εδώ έχουμε να κάνουμε με ενήλικες, επαγγελματίες που ακολουθούν τις επιταγές της συνείδησης τους, η οποία ενδεχομένως βρίσκεται στην τσέπη τους, αλλά δεν έχει σημασία.

Όμως, για τα μυστικά κονδύλια θα έπρεπε να γνωρίζεις, καθώς μέσω αυτών ασκείται πολιτική επιρροή.

Αν δεν τα έχεις ακουστά, είναι λογικό να μη γνωρίζεις σε ποιες τσέπες διοχετεύονται μικρά ή μεγάλα ποσά. Αν όμως κάτι έχεις ακούσει για αυτά οφείλεις να γνωρίζεις το όνομα της κάθε τσέπης.

Η έννοια της μυστικότητας αυτών των λογαριασμών σε διάφορα Υπουργεία, με βασικότερο φορέα αυτό των Εξωτερικών, δεν έγκειται στην ύπαρξη τους, αλλά στην διοχέτευση τους.

Ένας πρωθυπουργός που θα σεβόταν τους πολίτες θα απαντούσε με σαφήνεια αν τα «πιάνουν» μυστικά και υπόγεια Έλληνες δημοσιογράφοι ή όχι.

Ένας άλλος που θα παρίστανε ότι υπολήπτεται το λαό, θα έλεγε στον Καρατζαφέρη ότι η κυβέρνηση χειρίζεται τα μυστικά κονδύλια με ευθύνη, σεβασμό στο νόμο και την τρέχουσα ηθική και σύμφωνα με τις ανάγκες που διαμορφώνονται κάθε φορά στην εξωτερική μας πολιτική.

Όταν, όμως, ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι δεν γνωρίζει καν περί μυστικών κονδυλίων, είναι προφανές ότι δεν κυβερνά αυτή τη χώρα.

Η απάντηση του κ. Καραμανλή θύμισε τη στάση του στο σκάνδαλο Ζαχόπουλου. Τότε που διαβεβαίωνε ότι ο στενός του συνεργάτης παραιτήθηκε για λόγους υγείας … διότι προφανώς του είχε κάτσει το dvd στο στομάχι – του Ζαχόπουλου το στομάχι εννοώ όχι του κ. Καραμανλή, αφού όπως αποδείχθηκε ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε τίποτε για αυτά τα κακά πράγματα!

Αυτά ήταν μυστικά του γραφείου του, σαν καληώρα τα μυστικά κονδύλια της κυβέρνησης του, για τα οποία κανείς δεν τολμά να του μιλήσει, καθώς έτσι θα χαλάσει η εικόνα του ανίδεου πρωθυπουργού.