Σκέψεις υπό το μηδέν

Του Αγίου

Μια έξυπνη διαφημιστική καταχώρηση ενός πανεπιστημίου που βρίσκεται κοντά στον Βόρειο Πόλο υποστηρίζει: « οι μεγάλες ιδέες αναπτύσσονται κάτω από το μηδέν!»

Πράγματι, η Σκανδιναβία βρίσκεται πολύ πιο μπροστά στη καινοτομία από όλες τις άλλες περιοχές της Ευρώπης και ο Καναδάς προηγείται στον τομέα αυτό των ΗΠΑ.

Στις περιοχές αυτές που το θερμόμετρο το βλέπουμε ανάποδα, γίνεται πιο εύκολα αντιληπτό ότι η γη δεν είναι στρογγυλή, ούτε η πολιτική τετράγωνη.

Η σχετικότητα κυριαρχεί στις συνειδήσεις και αυτό σε οπλίζει με υπομονή και ανοχή, ενώ παράλληλα σε προκαλεί να βρεις λύσεις επιβίωσης.

Εδώ, ο θεατρινισμός υποχωρεί, καθώς η αντιμετώπιση της ανάγκης απαιτεί ουσιαστική συνεργασία. Και αυτό συντείνει στην ανάπτυξη μιας λιγότερο ατομικιστικής και περισσότερο κοσμοπολίτικης κουλτούρας.

Ο «Άλλος», σε αυτές τις συνθήκες, συμφέρει περισσότερο να είναι «συνεργάτης», αν όχι σύντροφος, από το να θεωρείται «εχθρός».

Αυτό δεν σημαίνει ότι παύει να είναι αντίπαλος, αντίθετος ή διαφορετικός.

Εκεί, οι άνθρωποι αναζητούν από κοινού την καλύτερη λύση, αλλά, άμα καταλήξουν και αυτή αποδώσει, ανταγωνίζονται για να καρπωθούν τα μεγαλύτερα οφέλη, ο καθένας για την ομάδα του και τον εαυτό του.

Η προσέγγιση αυτή υποστηρίζεται αρμονικά από τον εκδημοκρατισμό σε συνθήκες φιλελευθεροποίησης.

Οι Βόρειοι διαισθάνονται ότι η καλλίτερη τους μέρα βρίσκεται μεταξύ El Ninio και La Ninia!

Εμείς οι Έλληνες μάθαμε ότι όταν δεν φταίει το φαινόμενο El Ninio για τα δεινά μας, ενοχοποιείται το La Ninia.

Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι τα δύο αυτά «αντίθετα» είναι συνεργατικά και σοφά, λειτουργικά συστήματα, που υπακούουν σε ένα μηχανισμό τύχης και ανάγκης. Η ανάγκη της δυναμικής ισορροπίας γεννά το τυχαίο και το τελευταίο, με τη σειρά του, δομεί μια νέα αναγκαιότητα, εντός της οποίας θα διαμορφωθούν οι συνθήκες για την επικράτηση μιας νέας πιθανότητας.

Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην πολιτική, αν την εξετάσεις μακροσκοπικά και αμερόληπτα.

Μήπως, λοιπόν, ήρθε ο καιρός να αρχίσουμε να μαθαίνουμε διαφορετικά και να ζούμε πιο φυσιολογικά και εμείς οι σύγχρονοι του νότου. Αφού έχουμε χάσει την επαφή με τον πολιτισμό των αρχαίων που έζησαν και ευδοκίμησαν στην περιοχή μας, τουλάχιστον ας πάρουμε κανένα μάθημα από αυτούς που δεν κληρονόμησαν μεν τα μνημεία τους, αλλά ανακάλυψαν και καλλιέργησαν κάποια βασικά στοιχεία της κουλτούρας τους.

Το καλό για την ανθρωπότητα είναι να μην σκιάζεται μπροστά στα φαινόμενα – φυσικά, κοινωνικά ή πολιτικά- και να κλείνεται στο καβούκι της, αλλά να αναζητεί την άλλη πιθανότητα όταν βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση.

Το πιάσατε φαντάζομαι το υπονοούμενο!