Παζάρι δίχως Veto

Του Αγίου

Η Κυβέρνηση δήλωσε ότι αποδέχεται, ως βάση για διαπραγμάτευση, το πλαίσιο ιδεών (δέσμη αντιλήψεων) που κατέθεσε, ως πρόταση του ΟΗΕ, ο μεσολαβητής στη διένεξη Αθηνών-Σκοπίων, ενώ παράλληλα εκφράζει την βούληση της να καταφεύγει στο veto, αν η υπόθεση δεν διευθετηθεί μέχρι την αναμενόμενη πρόσκληση της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, τον Απρίλιο.

Διαβάζοντας, όμως, προσεκτικά το κείμενο της «πρότασης», πέραν όσων διαπιστώνουν τα ελληνικά και τα σκοπιανά ΜΜΕ, περί γκρίζων σημείων, σκέψεων που θα περιπλέξουν ακόμη περισσότερο τις σχέσεις των δύο χωρών κλπ., υπάρχει κάτι που αποκαλύπτει την υποκρισία της ελληνικής πλευράς, ως προς την επίκληση του veto.

Στη παράγραφο (ΙΙΙ) αναφέρεται: «Το κάθε Μέρος θα τηρεί αυστηρά τους όρους της Ενδιάμεσης Συμφωνίας της 13ης Σεπτεμβρίου 1995 εκτός των όσων τροποποιούνται κατωτέρω».

Αυτό, αγαπητοί μου, σημαίνει ότι αν δεν τελεσφορήσουν οι διαπραγματεύσεις μέχρι την σύγκληση του Συμβουλίου Κορυφής του ΝΑΤΟ, στις 2 Απριλίου, η Ελλάδα απεμπολά το δικαίωμα άσκησης της αρνησικυρίας, καθώς αυτό θα αντιβαίνει στην Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995, που προβλέπει τη μη παρεμπόδιση από την Ελλάδα της ένταξης της γείτονας σε διεθνείς ή υπερεθνικούς οργανισμούς με το προσωρινό όνομα FYROM.

Άρα, η κυβέρνηση ή δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς αποδέχεται ως βάση για τη συνέχιση της διαπραγμάτευσης ή κοροϊδεύει τον κόσμο, ως προς το veto!

Πέραν αυτού σκανδαλισμό, στην κυριολεξία, της ελληνικής κοινής γνώμης προκαλούν οι προτάσεις στα χωρία:

(VΙΙ) «Το Πρώτο Μέρος [Ελλάδα] θα υποστηρίξει τις αιτήσεις του Δευτέρου Μέρους υπό το Επίσημο Διεθνές Όνομα για ένταξη στους κοινούς περιφερειακούς και διεθνείς οργανισμούς, περιλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βορειοατλαντικής Συνθήκης».

Και (VΙΙΙ) «Το Δεύτερο Μέρος [ΠΓΔΜ] θα υποδείξει στις αρμόδιες διοικητικές αρχές να επανεξετάσουν την ονομασία εθνικών αεροδρομίων και να λάβουν υπ΄ όψιν τους τις εκφρασμένες ανησυχίες του Πρώτου Μέρους».

Παρατηρούμε, δηλαδή, να θεσπίζεται εδώ μια πρωτοφανής και σκανδαλώδης «συνθήκη»:

Η Ελλάδα να δεσμεύεται για την υποστήριξη, άνευ όρων, των Σκοπίων στην επιδιωκόμενη από τη γείτονα ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ενώ η ΠΓΔΜ καλείται απλώς να «υποδείξει» στις αρχές του κράτους να μην καπηλεύονται και εκμεταλλεύονται στοιχεία που έχει αναδείξει και ενσωματώσει ο πολιτισμός της Ελλάδας αναφορικά με την Μακεδονία!

Να λοιπόν γιατί η Κυβέρνηση ήθελε να κρατήσει την πρόταση Νίμιτζ επτασφράγιστο μυστικό. Και να γιατί το Υπουργείο Εξωτερικών διαμαρτύρεται για την γνωστοποίηση του αποκαλυπτικού για τις προθέσεις της Κυβέρνησης-Καραμανλή σχεδίου.

Βέβαια, η αντίδραση για την δήθεν διαρροή του πρωτοτύπου-κειμένου ενέχει θέση και διπλωματικού θεατρινισμού, διότι οι διαμένοντες στην χώρα της «Πολιτικής Επικοινωνίας» αντιλαμβάνονται ποιών ακριβώς συμφέροντα στη κεφαλή της κυβέρνησης εξυπηρετούν τέτοιες «διαρροές».