Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

Έλα στο υβρίδιο και μίλα σαν Χωριάτης

(Αναδημοσίευση σχολίου από το press- gr)

Κρίμα ρε Πανούτσε.

Κρίμα ρε φίλε. Κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις, ότι έχεις να κάνεις, με κάτι τελείως καινούριο. Λέω ότι κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις, επειδή ξέρω ότι το έχεις σκεφτεί , το έχεις φιλοσοφήσει και το γνωρίζεις το ρημάδι το "αντικείμενο" και δεν επιτρέπεται να μπλέκεις τις βούρτσες με τις ψηλοκρεμαστές μπαλιές.

Τα Μπλόγκς δεν είναι δημοσιογραφία. Η δημοσιογραφία, είναι ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα ελεύθερη έκφραση, της εποχής που αρχίζει από την νεολιθική εποχή και φτάνει μέχρι πριν το Ιντερνετ.

Τα 10.000 αυτά χρόνια, ο άνθρωπος μπορούσε να μιλήσει με τους συνανθρώπους του, το μέγιστο στην ακτίνα που η νόμοι της φυσικής επιτρέπουν να φτάνει η φωνή του. Ο κάθε άνθρωπος εννοούμε.

Μπορείς να μιλήσεις σε μια παρέα 5 ανθρώπων στο καφενείο, άντε 20 ανθρώπων στον δρόμο, αλλά μέχρι εκεί. Για να επικοινωνήσεις με περισσότερους χρειάζεται να είσαι "προνομιούχος" να έχεις τα τεχνικά μέσα που θα σου το επιτρέψουν και δεν θα ενοχλούν ταυτόχρονα τον άλλο που θέλει κι' αυτός να μιλήσει.

΄Το μαζικότερο μέσο που ανακάλυψε ο άνθρωπος για να μιλούν τουλάχιστον οι "επαΐοντες" ήταν ο γραπτός λόγος, αλλά και αυτός είχε ανάγκη από ειδική τεχνολογία, αυτή του έντυπου τύπου για να φτάσει σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Ύστερα ήρθε η τηλεόραση και το ραδιόφωνο, που προσέφεραν στους περισσότερο καλλίφωνους και καλλίκορμους να έχουν το προνόμιο να τα χρησιμοποιούν.

Μέχρι εδώ τα ξέρεις τα πράγματα. Ξέρεις για παράδειγμα ότι εσύ δεν είσαι ο "καλύτερος" γραφιάς, απλά εσύ έχεις την "πρόσβαση" ενώ ο φίλος σου ο Μήτσος που είναι σαφώς πιό έξυπνος, δεν έχει τα κονέ, τον τρόπο και την τύχη να κάνει αυτό που κάνεις και ίσως καλύτερα επειδή έτσι έχει την τύχη να κάνει κάτι πιο "υγιεινό".

Ομως ΜΕΤΑ ήρθε το Ιντερνετ, ήρθε η απελευθέρωση της φωνής μας εμάς του χύμα λαού. Η φωνή μας μπορεί τώρα να φτάνει στον καθένα και να αποκτάει δικαίωμα να ξαναφτάσει, όχι επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς-όπως με σας που πάλι αύριο, εσάς που έβριζε θα ξαναφάει στην μάπα-, αλλά επειδή θα έχει την δυνατότητα να τους κρίνει , να συζητήσει μαζί τους και να διατυπώσει την δική του άποψη που θα δοκιμασθεί και θα ανακαλύψει έκπληκτος, ότι είναι σεβαστή, είναι συζητήσιμη.

Το ίντερνετ, αγαπητέ Πανούτσο, φτιάχνει τον άνθρωπο "υβρίδιο ανθρώπου και πληροφορικής". Είναι ένα νέο όν. Έχει άλλες δυνατότητες απ' αυτές του απλού ανθρώπου. Μπορεί να μιλάει και η φωνή του να φτάνει πολύ μακριά, να φτάνει παντού χωρίς την μεσολάβηση, μιας τεχνολογίας που μόνο η εξουσία, οι εκδότες και οι καναλάρχες κλπ μπορούν να έχουν.

Μπορεί να μιλάει και να του μιλάνε.

Θα σου θυμίσω ότι η λέξη "ομιλώ" σημαίνει , ότι γίνομαι με τον άλλο "όμιλος", ομάδα.

Με τον παραδοσιακό τύπο είμαστε πάντα στην εξέδρα Πανούτσε, με τα μπλόγκς παίζουμε όλοι μαζί στο χορτάρι.

Κρίμα ρε Πανούτσε, σε είχα για πιο ανοιχτόμυαλο άνθρωπο.

Το νέο όν, με τις ιδιότητες που έχει, δεν έπαψε να είναι ο παλιός άνθρωπος και απλά αυτά που λέτε αλλά δεν γράφετε -και λέτε πολλά μεταξύ σας- τα λέει με τρόπο που ακούγεται παντού.

Το ερώτημα λοιπόν φίλε Πανούτσε, είναι αν θα επιτρέψουμε στην εξέλιξη να δημιουργήσει αυτό το νέο "υβρίδιο ανθρώπου και πληροφορικής" ή Όχι.

Οι τεχνοφοβικοί από την μια πλευρά και οι προοδευτικοί από την άλλη.

Πάντα έτσι γινόταν Πανούτσε. Πάντα ο άνθρωπος γινόταν υβρίδιο με την τεχνολογία της εποχής του. Στον μεσαίωνα, γινόταν υβρίδιο "αγρότη και αρόιτρου", στην βιομηχανική εποχή, γινόταν "υβρίδιο ανθρώπου και μηχανής" -δες τους μοντέρνους καιρούς του Τσάρλυ Τσάπλιν- και κάποιοι οι διανοούμενοι, γινόταν "υβρίδια ανθρώπου και γνώσης".

Τώρα έχουμε το νέο υβρίδιο. όποιος δεν συμφιλιωθεί μ' αυτό θα είναι απλά "αναλφάβητος". Μη κάθεσαι μαζί τους. Πάρε ένα όνομα σαν το δικό μου και γράφε ελεύθερα.

Χωριάτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: