Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

Ο Μεγάλος Θυμός …κατά ΠΑΣΟΚ

Του Αγίου

Το συμπέρασμα των συνέδρων του 8ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ είναι ένα:
«Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο Δυνατό».

Το «κίνημα» που έγινε κόμμα για να επαναμετουσιωθεί σε κίνημα, σύμφωνα με τις ανάγκες της νέας εικόνας του, μέσα από το Συνέδριο του, αναδύεται περισσότερο αποφασισμένο να αναλάβει «τις τύχες της χώρας»!

Πάει και τελείωσε, το ΠΑΣΟΚ ξαναβρήκε την τροχιά εξουσίας που είχε χάσει λόγω συγκυριακής διαταραχής του μαγνητικού πεδίου των δύο πόλων του δικομματισμού!

Τώρα πια, όλοι περιμένουν από τον Γιώργο να δείξει χαρακτήρα και να δώσει το σύνθημα να παίξουν (παιανίσουν) τα όργανα (του κόμματος), δίχως αποκλεισμούς (των πνευστών) το γνωστό εμβατήριο: «Το ΠΑΣΟΚ στη Κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία»!

Όσο για τις τάσεις του εκλογικού σώματος, που αποτυπώνονται σε όλες τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις…dont worry. Αυτές, δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να αποκαρδιώνουν τα στελέχη και τους οπαδούς του κινήματος: είναι συγκυριακές καταγραφές που απεικονίζουν τον «μεγάλο θυμό» του πασόκου!
Μάλιστα , αυτό είναι το γενικό πνεύμα του Συνεδρίου.

Το συμπέρασμα, μετά από αυτό, προκύπτει αυτονόητα: Για την ευδοκίμηση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ απαιτείται ειδική αγωγή κατά του «πασοκικού θυμού». Ήτοι: τακτοποίηση στα όργανα των δυσαρεστημένων από τις τελευταίες ηγετικές πρωτοβουλίες του Γιώργου, αύξηση των οργάνων για να χωρέσουν όλοι, έμπρακτη αναγνώριση της συνεισφοράς Βενιζέλου στην υπόθεση της ενότητας του κινήματος και υπόσχεση ότι το ΠΑΣΟΚ έμαθε από τα λάθη του και στο μέλλον δεν πρόκειται να συνεργαστεί με κανέναν – εκτός και αν τον έχει ζωτική ανάγκη!

Μόνον έτσι ο « μεγάλος θυμός» του πασόκου θα μετατραπεί σε λαϊκή οργή, που θα οδηγήσει το κόμμα στη ανακατάληψη της εξουσίας. Σε διαφορετική περίπτωση η ψυχογενής αυτή κατάσταση (θυμός) θα συνεχίσει να προκαλεί κομματικές διαταραχές στο ΠΑΣΟΚ και θα τροφοδοτεί την παραμορφωτική εικόνα που δομούν στην κοινή γνώμη οι δημοσκόποι, παρουσιάζοντας τις τάσεις φυγής των ψηφοφόρων του κόμματος προς την γη της αριστερής επαγγελίας: ΣΥΡΙΖΑ!

Μα άλλα λόγια, όταν το ΠΑΣΟΚ χάνει την εξουσία από την ΝΔ, οι αναλυτές του «κινήματος» αναζητούν τα αίτια στη διαταραχή του πελατειακού συστήματος που προκάλεσε τον θυμό του πελάτη του Πολυκαταστήματος-ΠΑΣΟΚ, ενώ όταν διαπιστώνεται ροή ψηφοφόρων προς τα αριστερά, τότε το πρόβλημα εξετάζεται ως φαινόμενο οργανικής διαταραχής της Δημοκρατικής Παράταξης.

Από την διεισδυτική ματιά των αναλυτών του ΠΑΣΟΚ, δεν θα μπορούσε να διαφύγει η πιθανότητα οι θέσεις των πρωτοκλασάτων στελεχών του κόμματος να παρεξηγηθούν, ως προς την ανάγκη συνεργασιών στο πλαίσιο της ευρύτερης κεντροαριστεράς. Για να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος σπεύδουν να καθησυχάσουν στελέχη και εν δυνάμει πελάτες ότι η ηγεσία του κόμματος δεν πρόκειται να ενδώσει σε πιέσεις διαφόρων γνωστών-αγνώστων κέντρων και blogs, που προσβλέπουν σε Κυβερνητικό Συνασπισμό της κεντροαριστεράς, με εκλογική σύμπραξη ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-ανένταχτων αριστερών και οικολόγων, βασισμένη σε ένα κοινό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, το οποίο θα κληθεί να επικυρώσει με την ψήφο του ο ελληνικός λαός.

Ασφαλώς, η άρνηση του Αριστερού Συνασπισμού δεν αποκλείει την αλλαγή της πολικότητας του δικομματισμού, η οποία συγκυριακά, ευκαιριακά και τυχοδιωκτικά μπορεί να επιφέρει νέα ισορροπία στο «μαγνητικό πεδίο» του πολιτικού συστήματος με την κατάλληλη πολιτικο-κομματική προσαρμογή του αξιώματος: τα ετερώνυμα έλκονται, όταν τα ομώνυμα απωθούνται.

Έτσι, διόλου δεν αποκλείεται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να επιδιώξουν, αν τα κουκιά δεν βγάζουν αυτοδύναμη κυβέρνηση, την δημιουργία, από κοινού, κυβερνητικού σχήματος. Με αυτό τον τρόπο ο «μεγάλος θυμός» θα μετουσιωθεί πολιτικά σε «Μεγάλο Συνασπισμό» ( ΝΔ-ΠΑΣΟΚ).

ΥΓ. Στις παραπάνω γραμμές προσπάθησα να παρακολουθήσω το «γενικό πνεύμα» του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ. Ομολογώ ότι κουράστηκα και ορκίζομαι ότι δεν θα το ξανακάνω…για να μην συμβάλλουμε και εμείς στην «παραφροσύνη». Θα ήθελα μόνο να επισημάνω - στα σοβαρά αυτή την φορά - ότι θυμός υπάρχει στη κοινωνία, μόνον που δεν έχει σχέση με τον «μεγάλο θυμό» του αγανακτισμένου πασόκου. Είναι διαφορετικά τα αίτια που τον προκαλούν και διαπερνά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
Τακτικά, αναφερόμαστε, σε τούτο το
blog, σε αυτόν τον κοινωνικό θυμό.
Όσο έχουμε κουράγιο θα συνεχίσουμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια: