Του Αγίου
Σε ένα μνημόνιο αμερικανικής έμπνευσης κατέληξαν οι συνομιλίες των υπουργών εξωτερικών της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ υπό την άτυπη επιδιαιτησία της αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία στα καθ’ ημάς βαπτίστηκε «φιλοξενία».
Η φιλόξενη, λοιπόν, κυβέρνηση των ΗΠΑ, εκπροσωπούμενη από τον υφυπουργό αρμόδιο για τις πολιτικές υποθέσεις, Ντάνιελ Φριντ επέβαλε αναλυτικά τη νέα φόρμουλα που θα ακολουθηθεί στη διαπραγμάτευση για το «σκοπιανό» μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι.
Η φόρμουλα αυτή, όπως αναλυτικά πρώτοι εμείς σ’ αυτό το blog σημειώσαμε, δεν περιέχει τελική, συνολική λύση για το ζήτημα. Δεσμεύει, όμως και τις δύο χώρες σ’ ένα αυστηρό πλαίσιο επιδιαιτησίας, τυπικά και μόνο αναπτυσσόμενο στον ΟΗΕ, το οποίο θα οδηγήσει στη διαμόρφωση μιας δεσμευτικής συνθήκης που θα υπογραφεί από τις δύο κυβερνήσεις πριν από τη Σύνοδο και θα εφαρμοστεί το επόμενο διάστημα, το οποίο επίσης θα προσδιορίζεται χρονικά.
Η δέσμευση αυτή για την ελληνική πλευρά σημαίνει αποδοχή των αμερικανικών σχεδίων για άμεση ένταξη της ΠΓΔΜ και της Αλβανίας (για την Κροατία δεν τίθεται ζήτημα) στους βορειοατλαντικούς θεσμούς.
Βρισκόμαστε στο σημείο όπου ακόμα και η προπαγανδιστική προσέγγιση του κ. Καραμανλή στην υπόθεση με το περίφημο «μη λύση, μη πρόσκληση» ανατρέπεται.
Το σύνθημα πλέον για την ελληνική κυβέρνηση θα ήταν προτιμότερο να διαμορφωθεί σε «μη έκβαση, μη ένταξη».
Επειδή οι στιγμές δεν είναι καθόλου ευχάριστες για την ελληνική διπλωματία, δεν θα επιμείνουμε στην ανάλυση. Επιφυλασσόμαστε, όμως, να μην στερήσουμε από πληροφορίες που ενδεχομένως θα έχουμε και πάλι στη διάθεσή μας, σχετικά με το ζήτημα, τους φίλους αυτού του blog.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου