Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008

Η «Νέα Δημοκρατία» ξανά στο προσκήνιο!

Του Αγίου

Συγκλονιστικές πληροφορίες έρχονται από τις ΗΠΑ και τα Σκόπια κι ανατρέπουν εντελώς το σκηνικό της διαπραγμάτευσης Ελλάδας – ΠΓΔΜ, έτσι όπως με επιμέλεια στήνεται επικοινωνιακά στο εσωτερικό της Ελλάδας από την ελληνική κυβέρνηση.

Όλοι οι μύθοι πάνω στους οποίους στηρίζει το δίδυμο Καραμανλή – Μπακογιάννη την δήθεν διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση των Σκοπίων, καθώς στην ουσία πρόκειται για προσπάθεια της κυβέρνησης Μπους να συνδράμει επικοινωνιακά ώστε η επίλυση του ζητήματος να μην οδηγήσει στην απόλυτη απαξίωση της ελληνικής κυβέρνησης, καταρρίπτονται ταχύτατα.

Μόλις πριν από λίγες μέρες και με αφορμή την (σκηνοθετημένη) έξοδο του «Δημοκρατικού Κόμματος Αλβανών» (DPA) από την κυβέρνηση των Σκοπίων, η ελληνική κυβέρνηση επιχείρησε να επιχειρηματολογήσει σχετικά με την αδυναμία της κυβέρνησης του Νίκολα Γκρούεφσκι να διαπραγματευτεί αξιόπιστα μία κοινή λύση για το όνομα. Ασφαλώς, για άλλη μια φορά ή δεν κατάλαβαν – παρότι εμείς γράφαμε και ξαναγράφαμε από εδώ τι συνέβαινε – ή απλώς γνώριζαν το πολυεπίπεδο παιχνίδι που καθοδηγούνταν από τους Αμερικανούς και συμμετείχαν και αυτοί στη δημιουργία εντυπώσεων στο μέτρο του δυνατού.

Τα γεγονότα, όμως, δεν κάνουν τη «χάρη» στην προπαγάνδα που αναπτύσσει το κυβερνητικό επιτελείο με βασικό φορέα τα παραδοσιακά ΜΜΕ.

Χθες το βράδυ επέστρεψε το αλβανικό κόμμα DPA στην κυβέρνηση της ΠΓΔΜ, χαλαρά και όμορφα σαν να μην συνέβαινε τίποτα.

Ο κυβερνητικός συνασπισμός λειτουργεί εκ νέου και η κυβέρνηση του Νίκολα Γκρούεφσκι, που τις τελευταίες δέκα μέρες είχε τη μορφή κυβέρνησης μειοψηφίας, στηριζόμενη από τα τέσσερα μεγαλύτερα κόμματα της χώρας (VMRO-DPMNE του Νίκολα Γκρούεφσκι, SDSM της Ράντμιλα Σεκερίνσκα, DUI του Αλί Αχμέτι και DPA του Μέντουχ Θάτσι), ξανα-εμφανίζεται ισχυρή.

Οι εκπρόσωποι του DPA και του VMRO-DPMNE κλείνοντας την παράσταση των τελευταίων δύο εβδομάδων, ανακοίνωσαν ότι συμφώνησαν στη συγκρότηση ομάδων εργασίας για να καταλήξουν στις εκκρεμότητες: χρήση της αλβανικής γλώσσας σε θεσμικό επίπεδο, αποκατάσταση των πρώην αγωνιστών του UCK, χρήση της αλβανικής σημαίας και σε δύο-τρία ακόμη, άκρως δευτερεύοντα ζητήματα.

Όσοι πίστεψαν ότι οι Αλβανοί του Μ. Θάτσι αποχώρησαν από την κυβέρνηση σε αυτή την, κρίσιμη για την οντότητα του κράτους τους, φάση εξ αιτίας των παραπάνω ζητημάτων, ας πιστέψουν και ότι η επιστροφή στον κυβερνητικό συνασπισμό έγινε επειδή «θα συστηθούν επιτροπές που θα τα μελετήσουν»!

Η αλήθεια, αγαπητοί φίλοι, είναι άλλη και απέχει πολύ από το επικοινωνιακό, θεατρινίστικο παίγνιο.

Παράλληλα με την διαπραγμάτευση Αθηνών – Σκοπίων, αλλά όχι άσχετα με αυτήν, εκτυλίχθηκε μία άλλη κρίσιμη διαπραγμάτευση – κρισιμότερη για την γείτονα – μεταξύ των ηγετών Αλβανών και Σλαβομακεδόνων, υπό την επιδιαιτησία και σε αυτήν την περίπτωση, της Αμερικανικής κυβέρνησης, υπό τον ίδιο μάλιστα καθοδηγητή: τον Ντ. Φριντ. Η υπόθεση κατέληξε σε συμφωνία για την δρομολόγηση της μετεξέλιξης του κράτους της ΠΓΔΜ σε ομοσπονδία.

Έτσι, θα δικαιολογηθεί η μικρή αλλαγή στο συνταγματικό όνομα της χώρας: «Δημοκρατία της Μακεδονίας», ώστε το κράτος και να αποδίδει «αίσθηση ομοσπονδίας» δίχως παράλληλα να υποβαθμίζεται η εθνοτική παραπομπή «Μακεδονία», δίνοντας τη δυνατότητα, με την ούτως ή άλλως επιβεβλημένη πλέον αναθεώρηση του συντάγματος, το όνομα αυτό να αποκτήσει καθολική ισχύ (ονομασία έναντι όλων).

Το όνομα αυτό, στο οποίο συμφωνούν, αν και για προφανείς λόγους δεν το δηλώνουν ακόμη, όλες οι πολιτικές δυνάμεις στη γείτονα, είναι το «Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας». Την εξέλιξη αυτή πιθανολογώ βάσιμα ότι την γνωρίζει η ελληνική κυβέρνηση, όπως επίσης γνωρίζει πολύ καλά ότι προς αυτήν την ονομασία συνέκλινε και ο ειδικός μεσολαβητής μετά από πιεστική καθοδήγηση της κυβέρνησης Μπους.

Εμείς όταν το πρωτομάθαμε (σας) το παρουσιάσαμε, αλλά έκτοτε πολλοί φρόντισαν να το «διασκεδάσουν», ενώ άλλοι να το «κάνουν γαργάρα», ή σκόπιμα, να δημιουργήσουν σύγχυση με το «Νόβα Μακεντόνια» που, προφανώς, σημαίνει και προδηλώνει άλλο πράγμα.

Υπενθυμίζουμε απλώς, για να μην ξεχνιόμαστε, ότι η κόκκινη γραμμή του υπεύθυνου πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή για το ζήτημα, όπως ευθαρσώς διατυπώθηκε από τον ίδιο με τον πλέον επίσημο τρόπο, είναι: «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που θα ισχύει έναντι όλων».

Ιδού η Ρόδος, λοιπόν, ιδού και το πήδημα για τη «Νέα Δημοκρατία…»!

Στο μεταξύ, όπως δήλωσε σήμερα ο αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, κ. Κλαούντιο Μπιζονιέρο, την επικείμενη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι θα απασχολήσουν τέσσερα βασικά ζητήματα:
οι επιχειρήσεις του διεθνούς οργανισμού, οι συνεργασίες, η διεύρυνση και οι απαντήσεις της Συμμαχίας στις νέες απειλές ασφαλείας.

Και για τα τέσσερα υπάρχει ένα κοινό πολιτικο-διπλωματικό concept. Πράγμα που σημαίνει ότι και τα τέσσερα αυτά ζητήματα εμφανίζονται αλληλένδετα.

Άρα, κατά τους Αμερικανούς εμπνευστές του concept, δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και οι τέσσερις αυτές «νέες προκλήσεις» για το ΝΑΤΟ, θα προχωρήσουν συμμετρικά και εναρμονισμένα. Με άλλα λόγια, οι Αμερικανοί δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι η ΠΓΔΜ, όπως άλλωστε και οι Αλβανία – Κροατία, θα ενταχθεί πάραυτα στο γενικό πλαίσιο ασφαλείας της συμμαχίας.

Η μόνη δυνατότητα που υφίσταται είναι η επικοινωνιακή, εν μέρει, ικανοποίηση της ελληνικής πλευράς, με προσχηματική διατήρηση του δικαιώματος αρνησικυρίας για την πλήρη ένταξη της ΠΓΔΜ, αν δεν υπάρξει συμμόρφωση της γείτονος στο πλαίσιο λύσης που, όπως μας διαβεβαιώνουν ανεξάρτητοι διπλωμάτες του ΟΗΕ, προβλέπεται να διατυπωθεί μέχρι τις 31 του μηνός.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μας έχουν πεθάνει στο δούλεμα. Μιλάμε για μια κυβέρνηση, που αποδείχθηκε τελικά από αρκετά ως πολύ ικανή στην επικοινωνιακή διαχείριση. Όμως: οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες. Ο Καραμανλής το ξέρει, όπως ξέρει και το ότι ο κόσμος είναι "υποψιασμένος". Αν δεν ασκ΄γσει βέτο σε μια γελοιότητα του τύπου "Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας", η κυβέρνηση θα κλυδωνιστεί επικίνδυνα και ο τόπος θα εισέλθει στη δίνη της πολιτικής κρίσης. Το βέτο λοιπόν, θα είναι ευεργετικό από πολλές απόψεις για τη χώρα: ο κόσμος θα αισθανθεί ότι η χώρα μας κοίταξε στα μάτια τον διεθνή παράγοντα και θα αποφευχθεί μια αχρείαστη πολιτική κρίση. Επίσης, για την κυβέρνηση της ΝΔ, το βέτο θα αποτελέσει βάλσαμο: η κυβέρνηση θα κερδίσει πολύτιμο χρόνο, θα "στριμώξει" τον ΛΑΟΣ, θα καταστήσει το ΠΑΣΟΚ ανεπίκαιρο, θα αρχίσει να παίρνει πίσω λόγω κλίματος ό,τι έχασε προς Τσίπρα μεριά και θα έχει κέρδη στις φοιτητικές εκλογές, όπου ο Τσίπρας εμφανίζεται πολύ απειλητικός.